Konfiguracje SOLIDWORKS i modelowanie wieloobiektowe a systemy PLM i ERP

Spośród wielu dostępnych narzędzi, SOLIDWORKS oferuje użytkownikom dwie wyjątkowe funkcjonalności, które są bardzo lubiane i często wykorzystywane przez konstruktorów CAD, gdyż znacząco przyspieszają prace związane z modelowaniem. Chodzi o konfiguracje SOLIDWORKS i modelowanie wieloobiektowe, także z uwzględnieniem modelowania elementów blaszanych.

Wprowadzenie do konfiguracji SOLIDWORKS

Konfiguracje SOLIDWORKS to efektywny sposób na przedstawianie wielu wariantów modelu w jednym pliku. Pozwalają na precyzyjne określanie różnic pomiędzy poszczególnymi wariantami modelu poprzez szybką zmianę wartości wymiarów, wygaszenie operacji lub zmianę innych parametrów.

Konfiguracje części i złożeń mogą być tworzone ręcznie lub za pomocą tabeli konfiguracji. Ręczne tworzenie konfiguracji polega na wyborze parametrów, które będą częścią aktywnej konfiguracji. Tabela konfiguracji może być wywołana poprzez kliknięcie prawym przyciskiem myszy na parametr, który chcemy edytować.

Tworzenie „master modelu” w jednym pliku

Wykorzystując konfiguracje, modelowanie wieloobiektowe oraz parametryzację można zbudować swoisty „master model” zapisany w jednym pliku i zawierający wszystkie obiekty bryłowe, elementy blaszane czy elementy z profili oraz specyfikację różnych materiałów.

Taki model, dzięki konfiguracjom, może zawierać wszystkie wymagane wersje wymiarowe, materiałowe, kolorystyczne, wykonania, itp. Oczywiście praca w pojedynczym pliku jest szybsza i łatwiejsza w porównaniu do pracy ze złożeniami, w których każdy obiekt bryłowy o unikatowych cechach geometrycznych to oddzielny plik.

Konfiguracje SOLIDWORKS

Techniki modelowania w SOLIDWORKS a integracja z systemami PLM i ERP oraz CAD

W tym miejscu pojawia się pytanie, czy każda technika modelowania jest tak samo efektywna w kontekście:

• zarządzania danymi projektowymi,
• integracji pomiędzy systemami PLM i ERP oraz CAD,
• wykorzystania tych danych w procesie produkcji.

Wybór techniki modelowania może wpływać na sposób, w jaki dane projektowe są gromadzone, organizowane i wykorzystywane w dalszych procesach, takich jak zarządzanie dokumentacją czy planowanie produkcji. Każda z metod modelowania niesie ze sobą określone korzyści i wyzwania, które należy zrozumieć, zanim podejmie się decyzję o ich zastosowaniu.

Można analizować plusy i minusy modelowania z wykorzystaniem konfiguracji i wieloobiektów w aspekcie wydajności, dokumentacji rysunkowej 2D, elastyczności modelowania. Jednak jest jeden bardzo istotny „minus” modelowania wieloobiektowego i wykorzystywania konfiguracji, zwłaszcza w firmach, które między innymi do zarządzania dokumentacją używają systemów klasy PLM, a do wsparcia zarządzania firmą i planowania produkcji wykorzystują systemy klasy ERP.

Otóż systemy PLM i ERP dla jednej wersji wymiarowej detalu wykonanego z danego materiału używają dokładnie jednej pozycji, nazywanej w zależności od systemu i konsultantów wdrożeniowych indeksem, ID, obiektem, numerem artykułu, rekordem. Nazwa nie ma znaczenia, ważne, że dla unikatowej geometrii i unikatowych pozostałych atrybutów, takich jak przykładowo materiał, ma być tylko jeden obiekt.

A jeśli ta pozycja w PLM i ERP ma być powiązana z jednym modelem i rysunkiem?

To jak to zrobić, jeśli jeden model zapisany w jednym pliku zawiera konfiguracje albo/i wieloobiekty? Aby wprowadzić takie powiązanie jednoznacznie, zasada jest prosta: jeden model w jednym pliku -> najczęściej jeden rysunek 2D do tego modelu -> jedna pozycja (obiekt, rekord, indeks, ID…) w systemie PLM i ERP.

Dlaczego SOLIDWORKS oferuje możliwość tworzenia konfiguracji i modelowania wieloobiektowego?

W tym przypadku odpowiedź jest również prosta: aby z tego korzystać tam, gdzie jest to uzasadnione. Należy szukać kompromisów. Niejednokrotnie lepiej jest poświęcić więcej czasu na modelowanie, ale w zamian otrzymać zestaw danych, z których będzie można w pełni skorzystać w PLM i ERP.

Techniki modelowania, które sprawdzają się w mniejszych firmach, w tym projektowanie wieloobiektowe, niekoniecznie muszą być odpowiednie dla dużych przedsiębiorstw wykorzystujących nie tylko oprogramowanie CAD, ale także inne systemy wspomagające procesy zarządzania dokumentacją, zmianą, produkcją.

Aby przedsiębiorstwo miało korzyść z systemów PLM i ERP, trzeba te systemy napełnić odpowiednimi danymi. Żeby zrobić to poprawnie i połączyć te dane z modelami i rysunkami, trzeba zastosować odpowiednie techniki modelowania w programie SOLIDWORKS.

Jeśli poświęcimy więcej czasu na modelowanie bez konfiguracji, bez wieloobiektów, to będziemy dysponować w kolejnych procesach oczekiwanymi danymi, co w ujęciu całego przedsiębiorstwa zrekompensuje nam dłuższy czas spędzony na modelowaniu i wykonaniu dokumentacji rysunkowej.

Podsumowanie i wnioski

Podsumowanie wyżej zarysowanego dylematu i płynące z niego wnioski są zasadniczo proste.

Jeśli przedsiębiorstwo chce, aby w systemie PLM i ERP jeden obiekt konstrukcyjny / rekord odnosił się do właściwego modelu 3D i rysunku 2D, to wskazana jest rezygnacja z modelowania wieloobiektowego i konfiguracji SOLIDWORKS zapisywanych w ramach pojedynczego pliku części i złożenia.

Masz dodatkowe pytania?